Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
vâlâcâh — (F.) [ ﻩﺎﺝﻻاو ] yüksek mevki sahibi … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
VÂLÂCÂH — f. Mevkii yüce, rütbesi yüksek olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük